Impreza podsumowywała półroczną pracę przybliżającą uczniom dobre obyczaje. Na uroczystość zaprosiliśmy przedstawicieli kultury oraz władze dzielnicy.

Pierwszą konkurencję, czyli wystrój sali na taką uroczystość jak np. imieniny taty, Dzień Dziecka, wesele, osiemnastka itp., uczniowie przygotowywali od rana we własnych klasach. Ich zadaniem była nie tylko dekoracja klasy, ale również przygotowanie menu, nastrojowej muzyki oraz ucharakteryzowanie jednego ucznia z klasy na bohatera uroczystości, czyli np. solenizanta. Jury oceniało także stroje gości, czyli reszty klasy oraz ogólne zaangażowanie uczniów w stworzenie niepowtarzalnego klimatu oraz podkreślenie, że w tej uroczystości królują dobre maniery. Niektóre klasy wykazały się naprawdę genialnymi pomysłami.

Następnie zmagania przeniosły się na salę gimnastyczną, gdzie uczniowie musieli wykazać się własną twórczością. Przedstawiciele poszczególnych klas prezentowali stroje wiosenne, galowe, szkolne i dyskotekowe. W pokazie mody występowali nie tylko uczniowie-klasę 3c reprezentowała na wybiegu ich wychowawczyni, co wzbudziło na sali przyjazne rozbawienie i przychylność jury.

Kolejną konkurencją było zaśpiewanie piosenki o dobrych manierach, do której słowa uczniowie pisali sami . Wynikło tu wiele śmiesznych sytuacji, ponieważ matka natura nie wszystkich obdarzyła dobrym słuchem czy głosem. Ci, o których mówi się, że słoń im nadepnął na ucho, nadrabiali minami oraz ruchem ciała...

Trzecim zadaniem było przedstawienie dwóch scenek rodzajowych opowiadających o grzecznym zachowaniu. Niestety tylko dwie klasy zdążyły wystawić swoje scenki, ponieważ poprzednie konkurencje zajęły nam zbyt wiele czasu i musieliśmy skrócić uroczystość. Pani dyrektor jednak, wiedząc jak długo trenowaliśmy swoje wystąpienia, obiecała nam, że przedstawimy inscenizacje w innym terminie na apelu.

Ostatnią konkurencją było zatańczenie przez dwie osoby z każdej klasy tanga i walca bądź twista i rock-and-rolla. To zadanie było chyba najbardziej emocjonujące i ciekawe, można było zobaczyć mnóstwo komicznych sytuacji, a także podziwiać talenty i ruchy tancerzy.

Kiedy jury liczyło punkty, wszyscy uczniowie i goście zgromadzeni na sali śpiewali piosenkę, która towarzyszyła nam przez cały dzień: "High life, bon ton, savoir-vivre, pardon..."

Po długich i niespokojnych oczekiwaniach (komisja podliczająca punkty z wrażenia wciąż myliła się w rachunkach!!!) wreszcie wyłoniono mistrzów savoir-vivre, zwycięzców Turnieju Dobrych Manier...klasę...2d! Wiwatom i uciechom nie było końca, tym bardziej, że nagrodą były nie tylko słodycze, ale także bilety do teatru dla całej zwycięskiej klasy. Pozostali uczniowie otrzymali nagrody pocieszenia.

Trzeba przyznać, że w naszym turnieju nikt nie czuł się przegrany. A przyszłość pokaże, ile zapamiętaliśmy z wpajanych nam przez cały rok zasad dobrego wychowania. Dziś wszyscy wiemy, iż dobre maniery nie są sztucznym rytuałem, ale przydatną we współczesnym świecie umiejętnością zachowania się w każdej sytuacji. Wiemy tez, co w towarzystwie czy przy stole wypada, a co na pewno jest gafą. Uczeń, który posługuje się tymi zasadami, jest przykładem dla innych ("Kto z kim przestaje, taki się staje...") i my, uczniowie mamy nadzieję, że cała ta zdobyta wiedza nie wyparuje nam z głów jak daty z lekcji historii, ale zakorzeni się w nas i będzie owocować przyszłości.